Nie można karać niewinnych podatników
Po opublikowaniu przez Ministra Finansów finalnego stanowiska w kwestii obowiązku posiadania kas fiskalnych przez podatników, którzy rozpoczynają działalność w 2005 r., pojawił się problem odpowiedzialności karnej skarbowej podatników. Dotyczy to tych z nich, którzy wcześniej zaufali innym, mimo że nieoficjalnym zapewnieniom resortu i lokalnego aparatu skarbowego.
Niestety nie można liczyć na pobłażliwość organów skarbowych. Stosowano do tej pory ścisłą wykładnię przepisów prawa i procedury karnej skarbowej. Organa skarbowe przerzucały na sądy obowiązek poszukiwania dowodów winy lub niewinności oskarżonych. Niejednokrotnie zapominano, że kodeks karny skarbowy składa się z części opisującej poszczególne typy przestępstw i wykroczeń skarbowych, ale zawiera również, jeżeli nie głównie część ogólną, która przedstawia podstawowe reguły przypisania lub wyłączenia odpowiedzialności sprawcy za dany czyn. Jest mnóstwo wyroków uniewinniające podatników, które to potwierdzają.
Warunkiem uznania podatnika za winnego popełnienia przestępstwa z art. 60 § 1 k.k.s. , jest nie tylko brak kasy rejestrującej, ale również przypisana mu świadomość dokonywania czynu karalnego, czyli dokonania przestępstwa lub wykroczenia skarbowego. Tylko wystąpienie razem tych dwóch rzeczy powoduje, że sprawca poniesie odpowiedzialność karną skarbową.
Sąd Najwyższy zauważa, że zasada domniemania niewinności nakłada obowiązek udowodnienia podatnikowi w sposób, w który nie budzi żadnych wątpliwości, że ten co najmniej zgodził się na popełnienie czynu zabronionego jako przestępstwa (post. SN z 23 maja 2002 r., V KKN 426/00, OSNKW z 2002 nr 9 - 10, poz. 81). Organ skarbowy musi w takim razie wykazać umyślność w dokonaniu przestępstwa skarbowego. ( Autor: Robert Fonfara, źródło: Bankier.pl, data artykułu: 2006-11-02 )
Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie, kiedy powstała oryginalna publikacja w piśmie.