25 lat doświadczeń na rynku urządzeń fiskalnych

 

środa, 22 maj 2013 11:50

Cena towaru na fakturze VAT kontra cena na paragonie drukowanym przez kasy fiskalne

Napisał
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Cena towaru na fakturze VAT kontra cena na paragonie drukowanym przez kasy fiskalne

OPIS ZDARZENIA: 11.06.2012r. przedłożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji zapisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie tyczącej się podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia czy dopuszczana jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT, ustalenia czy z tytułu niezgodności ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT zaistnieje u osoby wnioskującej  zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług oraz ustalenia czy osobie wnioskującej winno się postawić zarzut, iż prowadzona rejestracji VAT jest nierzetelne lub wadliwe.

Powyższy wniosek był uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organ z dnia 10 sierpnia 2012r. znak: IBPP3/443-577/12/AŚ oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.)

ZAPREZENTOWANA INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W zgodzie z art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów oznajmia, iż stanowisko osoby wnioskującej, zaprezentowane we wniosku z dnia 5 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. organu 11 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.) oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej jest:

1. niepoprawne w temacie uznania, że dopuszczona jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT
2. poprawne w temacie uznania, że w związku z niezgodnością ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT nie zaistnieje u osoby wnioskującej zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług.

PRZEDSTAWIONE UZASADNIENIE

W przedmiotowym wniosku zaprezentowano takie zdarzenie przyszłe:

Osoba wnioskująca to spółką zajmującą się handlem asortymentu budowlanego, realizującą sprzedaż zarówno dla osób prawnych, jak i osobom fizycznym  nieprowadzącym działalności gospodarczej. Ossoba wnioskująca realizuje rejestrację obrotu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej przez kasy fiskalne. Ponieważ nastąpi implementacja nowego programu sprzedażowo - magazynowego w spółce, osoba wnioskująca przewiduje wdrożenie następującego rozwiązania:

Proces sprzedaży w nowym oprogramowaniu obejmuje kolejne etapy, od opracowania oferty na towary w celu sprzedaży, przez wydanie towarów z magazynu aż po wystawienie odbiorcy faktury.

Sprzedaż obejmuje tworzenie następujących dokumentów:

1. Oferta sprzedaży

Przed złożeniem zamówienia klienci często proszą o zaprezentowanie ofert, które poddają analizie. Osoba wnioskująca tworzy taką ofertę, mającą charakter propozycji sprzedaży towarów odbiorcy. W rezultacie nie pojawiają się żadne księgowania zmieniające ilości ani wartości w ramach gospodarki materiałowej czy księgowości.

2. Zlecenie sprzedaży

Zlecenie sprzedaży jest zobowiązaniem do kupna towaru ze strony odbiorcy. Dokument ma istotne znaczenie dla tworzenia zamówień zakupu i planowania zasobów. W wypadku zaliczki, klient wpłaca ją na podstawie zlecenia sprzedaży. Klient wpłaca również kwotę na podstawie żądania zaliczki. Po wpłaceniu zaliczki jest wystawiana faktura zaliczkowa na kwotę, którą klient wpłacił - ta forma jest stosowana w przypadku, gdy klient zamawia towar, którego realizacja zamówienia przewyższa 7 dni. Po wydaniu towaru z magazynu na podstawie WZ jest tworzona faktura sprzedaży końcowa.

3. Dokument Wz (Wydanie na zewnątrz)

Emitowany jest dokument Wz potwierdzający, że towary zostały dostarczone.

4. Faktura sprzedaży

Po wydaniu towarów realizowane jest fakturowanie klienta za pomocą faktury sprzedaży. Poprzez ten dokument osoba wnioskująca żąda płatności od odbiorcy i ewidencjonuje przychód w rachunku zysków i strat.

W wypadku sprzedaży osobom fizycznym, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, obrót rejestrowany jest ponadto poprzez drukarki fiskalne.

Program wylicza wartości netto i brutto towarów oraz kwotę podatku VAT w inny sposób niż drukarka fiskalna. Program liczy bowiem tzw. metodą „od netto”, jednak drukarka fiskalna - metodą „od brutto”. W związku z tym, w wypadku sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, dokumenty w systemie, takie jak zlecenie sprzedaży oraz faktura sprzedaży byłyby wyliczane inną metodą niż paragon fiskalny. Mogłoby dochodzić do wypadków, w których kwoty wykazane na fakturze różniłyby się od kwot wykazanych na paragonie fiskalnym. Pokazać trzeba, że byłyby to różnice groszowe (najczęściej 1 lub 2 grosze).

Dlatego też przedstawiono takie zapytanie (zapytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 17 sierpnia 2012r.):

Czy w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym cena jednostkowa towaru lub usługi oraz kwota podatku VAT na fakturze VAT ma prawo różnić od ceny jednostkowej towaru lub usługi oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym wystawionym dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej...

W przypadku negatywnej odpowiedzi na zapytanie pierwsze: czy zaistniał wypadek z punktu widzenia art. 63 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) spowoduje zaistnieje po stronie osoby wnioskującej zaległości lub nadpłaty w podatku od towarów i usług...

W wypadku negatywnej odpowiedzi na zapytanie pierwsze: czy zaistniał wypadek z punktu widzenia art. 63 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) spowoduje, iż osobie wnioskującej można postawić zarzut, iż prowadzona ewidencja VAT jest nierzetelna lub wadliwa...

Końcowe stanowisko osoby wnioskującej (końcowo zaprezentowane w piśmie z dnia 17 sierpnia 2012r.):

Na podstawie art. 106. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011r., Nr 177 poz. 1054 ze zm.) - dalej jako ustawa o VAT - podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobligowani emitować fakturę potwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem właściwych przepisów.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, płatnicy realizujący sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej są zobligowani do rejestracji  obrotu i kwot podatku należnego przez kasy fiskalne.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 r., Nr 68, poz. 360) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in.:

1. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
2, wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
3. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających
opodatkowaniu;
4. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W zgodzie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy fiskalne i drukarki fiskalne, jak również warunków ich użytkowania (Dz. U. 2008r., Nr 212, poz. 1338) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać mi.in:

1. cenę jednostkową towaru lub usługi,
2. ilość i wartość sprzedaży,
3. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, łączną kwotę podatku.

Dlatego też zarówno na fakturze, jak i na paragonie fiskalnym zostanie wykazana wartość jednostkowa towaru oraz kwota podatku VAT odnosząca się do niego. Kwoty wykazane na paragonie fiskalnym mogą różnić się od kwot wykazanych na fakturze o 1-2 grosze.

W takim wypadku zajdzie 1-2 groszowa niezgodność pomiędzy kwotami wykazanymi na fakturze VAT i paragonie dokumentujących tę samą sprzedaż. W takiej sytuacji w rejestrze podatku VAT (rejestry VAT sprzedaży) wprowadzone zostaną wpisy w oparciu o dane wskazane w fakturach VAT, zatem różniące się o 1 -2 groszy od danych wskazanych w ewidencji prowadzonej w oparciu o kasy fiskalne.

Osoba wnioskująca stwierdza, iż w kontekście art. 63 § 1 ustawy z dania 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), wedle którego podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, niezgodności groszowe występujące między kwotami wykazanymi na fakturze sprzedaży i paragonie fiskalnym nie będą negatywnie wpływać na ustalanie kwoty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, wykazanych w deklaracji VAT. Zatem w takiej sytuacji w związku z rozbieżnością w kwotach podstawy opodatkowania oraz podatku VAT pomiędzy fakturami VAT a paragonami dokumentującymi tę sama sprzedaż nie dojdzie do powstania zaległości lub nadpłaty w podatku VAT.

Ponieważ domniemana różnica w postaci 1-2 groszy nie ma znaczenia dla wysokości deklarowanego podatku, to nie można osobie wnioskującej zarzucić nierzetelności wadliwości w temacie realizowanej rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług.

Na mocy aktualnego stanu prawnego stanowisko osoby wnioskującej w temacie oceny prawnej zaprezentowanego wydarzenia przyszłego uznaje się za:

1. niepoprawne w temacie uznania, że dopuszczona jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT
2. poprawne w temacie uznania, że w związku z niezgodnością ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT nie powstanie u osoby wnioskującej zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług.

Początkowo należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska osoby wnioskującej w temacie ustalenia czy możliwa jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT oraz ustalenia czy z tytułu niezgodności ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT zaistnieje u osoby wnioskującej zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług.

Jednakże w części tyczącej się ustalenia czy osobie wnioskującej można zaprezentować zarzut, iż prowadzona ewidencja VAT jest nierzetelna lub wadliwa zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 106 ust. 1, ust. 3, ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zapisy ust. 1 i 2 wykorzystuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Płatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie posiadają zobowiązania wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednak na żądanie tych osób płatnicy są zobligowani do wystawienia faktury.

Ponadto w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jest mowa, iż płatnicy, realizujący sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak również rolnikom ryczałtowych są zobligowani realizować rejestrację obrotu i kwot podatku należnego poprzez kasy fiskalne.

Pokazać trzeba, iż kasy fiskalne są szczególną formę dokumentacji i rejestracji obrotu na potrzeby rozliczenia podatku VAT. Zobowiązanie rejestracji obrotu przez kasy fiskalne tyczy się ściśle określonej grupy podatników tj. tych, którzy dokonują czynności opodatkowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Do stosowania celem rejestrowania obrotu przez kasy fiskalne zobligowani są płatnicy realizujący sprzedaż (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT), na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rolników ryczałtowych.

Trzeba zauważyć, iż zapisy art. 111 ustawy o VAT nakładają na płatników realizujących sprzedaż na rzecz wymienionych w nim kategorii osób obowiązek prowadzenia rejestracji sprzedaży prezz kasy fiskalne. W tym wypadku nie ma znaczenia, czy płatnik wyemitował fakturę na daną sprzedaż, czy też nie – sprzedaż na rzecz tych podmiotów powinna zawsze zostać udokumentowana poprzez zarejestrowanie jej w kasie rejestrującej, nawet jeżeli osobie fizycznej podatnik na jej żądanie wystawił fakturę VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Trzeba stwierdzić, iż na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast w zgodzie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19 ust. 4 tej ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Odnosząc się do zapisu art. 85 ustawy o VAT w wypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, kwota podatku należnego może być obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:

1. 18,03 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 22 %;
2. 6,54 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 7 %;
3. 2,91 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 3 %.

Na podstawie art. 146b ustawy o VAT, w wypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, w okresie, o którym mowa w art. 146a (tzn. w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r.), kwota podatku należnego, na potrzeby art. 85, jest obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:

1. 18,70 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 23 %;
2. 7,41 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 8 %.

Przewidziana zapisem art. 85 ustawy o VAT metoda określania wysokości podatku należnego ma zastosowanie do podatników świadczących usługi, w tym w zakresie handlu i gastronomii. W takim wypadku zapis taki udostępnia możliwość określania wysokości podatku należnego jako iloczyn wartości dostawy i stawki w tym przepisie wskazanej. Inaczej mówiąc podatnicy, o których mowa w tym przepisie, mogą obliczać wysokość podatku należnego tzw. metodą „w stu”, tzn. od kwoty brutto zrealizowanej sprzedaży.

Precyzyjne reguły wystawiania faktur VAT są opisane, na baziee delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ).

Zasadnicze elementy, które co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, są opisane w § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., zgodnie z którym faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12.kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Jnaczej jest jedynie w dwóch przypadkach, tzn. kiedy płatnik:

1. jest obowiązany do stosowania cen urzędowych,
2. jako ceny sprzedaży stosuje umowne ceny brutto.

Na podstawie § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., w wypadku kiedy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przez kasy fiskalne, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na podstawie § 8 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., w wypadku kiedy płatnik jest zobowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:

1. jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto;

2. kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

KP = WB x SP/100 + SP

KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatku, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 5 ust. 6,

WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatku,

SP - oznacza stawkę podatku;

3. sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku.

N podstawie § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., przepis ust. 1 może być stosowany również w wypadku, kiedy sprzedający stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

Na podstawie § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., jeśli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Na podstawie § 10 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT” lub „FAKTURA VAT-MP”, kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 3 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot otrzymanych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
KP = ZB x SP/100 + SP

KP - oznacza kwotę podatku ,

ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto

SP - oznacza stawkę podatku;

(...)

Dlatego też w wypadkach, kiedy płatnik jest zobowiązany do stosowania cen urzędowych, lub jako ceny sprzedaży stosuje umowne ceny brutto, to na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza się wg wzoru określonego w powołanym przepisie. Natomiast sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku.

Na mocy § 5 ust. 6 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Na podstawie § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), którym muszą odpowiadać kasy fiskalne i drukarki fiskalne, jak również warunków ich wykorzystywania, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży;

Z zaprezentowanego we wniosku opisu wydarzenia przyszłego wynika, że osoba wnioskująca jest spółką zajmującą się sprzedażą asortymentu budowlanego (towarów), dokonującą sprzedaży zarówno dla osób prawnych, jak i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Osoba wnioskująca realizuje rejestrację  obrotu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej przez kasy fiskalne. Powołując się na implementację nowego programu sprzedażowo - magazynowego w spółce, osoba wnioskująca przewiduje wdrożenie następującego rozwiązania:

Proces sprzedaży w nowym oprogramowaniu obejmuje kolejne etapy, od opracowania oferty na towary w celu sprzedaży, przez wydanie towarów z magazynu aż po wystawienie odbiorcy faktury.

Sprzedaż obejmuje tworzenie następujących dokumentów:

1. Oferta sprzedaży

Przed złożeniem zamówienia klienci często proszą o zaprezentowanie ofert, które poddają analizie. Osoba wnioskująca tworzy taką ofertę, mającą charakter propozycji sprzedaży towarów odbiorcy. W rezultacie nie pojawiają się żadne księgowania zmieniające ilości ani wartości w ramach gospodarki materiałowej czy księgowości.

2. Zlecenie sprzedaży

Zlecenie sprzedaży jest zobowiązaniem do kupna towaru ze strony odbiorcy. Dokument ma istotne znaczenie dla tworzenia zamówień zakupu i planowania zasobów. W wypadku zaliczki, klient wpłaca ją na podstawie zlecenia sprzedaży. Klient wpłaca również kwotę na podstawie żądania zaliczki. Po wpłaceniu zaliczki jest wystawiana faktura zaliczkowa na kwotę, którą klient wpłacił - ta forma jest stosowana w przypadku, gdy klient zamawia towar, którego realizacja zamówienia przewyższa 7 dni. Po wydaniu towaru z magazynu na podstawie WZ jest tworzona faktura sprzedaży końcowa.

3. Dokument Wz (Wydanie na zewnątrz)

Emitowany jest dokument Wz potwierdzający, że towary zostały dostarczone.

4. Faktura sprzedaży

Po wydaniu towarów realizowane jest fakturowanie klienta za pomocą faktury sprzedaży. Poprzez ten dokument osoba wnioskująca żąda płatności od odbiorcy i ewidencjonuje przychód w rachunku zysków i strat.

W wypadku sprzedaży osobom fizycznym, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, obrót rejestrowany jest ponadto poprzez drukarki fiskalne.

Program wylicza wartości netto i brutto towarów oraz kwotę podatku VAT w inny sposób niż drukarka fiskalna. Program liczy bowiem tzw. metodą „od netto”, jednak drukarka fiskalna - metodą „od brutto”. W związku z tym, w wypadku sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, dokumenty w systemie, takie jak zlecenie sprzedaży oraz faktura sprzedaży byłyby wyliczane inną metodą niż paragon fiskalny. Mogłoby dochodzić do wypadków, w których kwoty wykazane na fakturze różniłyby się od kwot wykazanych na paragonie fiskalnym. Pokazać trzeba, że byłyby to różnice groszowe (najczęściej 1 lub 2 grosze).
Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stosuje umowne ceny brutto. Całość sprzedaży na rzecz osób fizycznych dokumentowana jest fakturami VAT, obrót ewidencjonowany jest dodatkowo za pomocą drukarki fiskalnej.

Na podstawie zacytowanych powyżej zapisów, w opisanym we wniosku wydarzeniu przyszłym tj. w wypadku kiedy klient osoby wnioskującej będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, dokona wpłaty zaliczki na poczet sprzedaży a następnie pozostałej należnej kwoty, zarówno zaliczka jak i pozostała należna kwota winny być zarejestrowane przez kasy fiskalne, jednak w wypadku kiedy osoba ta zażąda wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonaną wpłatę, Osoba wnioskująca wystawiając przedmiotową fakturę może stosować zasady określone odpowiednio w § 10 ust. 4 i § 8 ust. 1 i ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. W szczególności na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży jako cenę jednostkową Wnioskodawca wykazuje cenę jednostkową wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza wg wzoru określonego w powołanych przepisach. Natomiast sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku. Przy czym fakt, iż przedmiotowa faktura dokumentuje wpłatę zaliczki nie ogranicza prawa Wnioskodawcy do stosowania przy wystawianiu przedmiotowej faktury wskazanych powyżej zasad.

Odwołując się do wyżej podanego nie następuje w tym temaciee odmienne podejście ustawodawcy odnośnie zasad wyliczenia podatku VAT dla paragonu (od brutta) i faktury (od netta). Jednorodna zasada wyliczania podatku od ceny brutto przy zastosowaniu reguł zaokrąglania kwot określonych w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. skutkuje tym, że kwoty podatku VAT określone na paragonie fiskalnym i na fakturze VAT są identyczne.

W wypadku płatników, którzy wystawiają faktury VAT za pomocą oprogramowania, niezbędne jest dostosowanie zatem programu do potrzeb przepisów ustawy o VAT. Faktura VAT potwierdzająca sprzedaż dla osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, musi wykazywać takie same kwoty, jakie zawiera paragon fiskalny.

W celu wyeliminowania rozbieżności między fakturą a wystawionym na jej podstawie paragonem, należy faktury VAT dokumentujące sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wystawiać na takich samych zasadach jak paragony fiskalne, czyli licząc VAT od kwoty brutto. Natomiast dla faktur VAT dokumentujących sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, co do której nie ma zobowiązania rejestrowania przez kasy fiskalne,  zastosowanie ma wyliczenie kwoty podatku należnego od kwoty netto.

Dlatego też osoba wnioskująca winna osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej na wystawionej fakturze VAT wykazać cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazać wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza wg wzoru określonego w powołanych przepisach (§ 10 ust. 4 i § 8 ust. 1 i ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.), a nie jak wskazuje Wnioskodawca od ceny netto.

Dlatego też trzeba zaznaczyć, że stanowisko osoby wnioskującej w tej części jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do oceny stanowiska przedstawionego do pytania drugiego należy zauważyć co następuje:

Z kontekstu zapisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2012r. poz. 749) wynika, że podstawy opodatkowania, kwoty podatków, z zastrzeżeniem § 2, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Trzeba zaznaczyć, że ww. przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter ogólny. Sposób zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatku od towarów i usług w wystawianych fakturach VAT, regulują natomiast wskazane wyżej przepisy szczególne ww. rozporządzenia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 51 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

§ 2 ww. art. mówi, iż za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku.

Na bazie art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Na podstawie art. 73 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem:

1. zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
2. pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
3. zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. wpłacenia przez płatnika lub inkasenta podatku w wysokości większej od wysokości pobranego podatku;
5. zapłaty przez osobę trzecią lub spadkobiercę należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
(uchylony)

§ 2 pkt 4 ww. artykułu mówi, iż nadpłata powstaje z dniem złożenia deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług - dla podatników podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT płatnicy, z wyjątkiem płatników realizujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są zobowiązani realizować rejestrację zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Informacje, które płatnik wprowadza do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Zwyżej podanych zapisów jednoznacznie wynika, iż sytuacja opisana we wniosku tj. wystąpienie niezgodności między ceną jednostkową towaru lub usługi oraz kwotą podatku VAT na fakturze VAT a ceną jednostkową towaru lub usługi oraz kwotą podatku VAT na paragonie fiskalnym wystawionym dla osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie ma wpływu na powstanie w świetle art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej zaległości lub nadpłaty w podatku od towarów i usług. Nadpłata mogłaby powstać bowiem w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykazałby w stosownej deklaracji dla celów podatku VAT podatek nienależny lub w wysokości większej od należnej, zaległość powstałaby natomiast w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie zapłaciłby podatku w terminie płatności.

Dlatego też stanowisko osoby wnioskującej, zgodnie z którym, w związku z rozbieżnością w kwotach podstawy opodatkowania oraz podatku VAT pomiędzy fakturami VAT a paragonami dokumentującymi tę sama sprzedaż nie dojdzie do powstania zaległości lub nadpłaty w podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Dlatego też stanowisko osoby wnioskującej, trzeba uznać za:

1. niepoprawne w temacie uznania, że dopuszczana jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT
2. poprawne w temacie uznania, iż w związku z niezgodnością ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT nie powstanie u Wnioskodawcy zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług.

Interpretacja tyczy się zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez osobę wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

kasa fiskalna

drukarki fiskalne

Czytany 7214 razy Ostatnio zmieniany wtorek, 19 marzec 2024 14:27
Copyright © 2007-2023 Kasy i drukarki fiskalne, sprzedaż, serwis, obsługa. All rights reserved.
Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się!

Zaloguj się do swojego konta